محتوای وبلاگ

می خواهید در فرزندتان باورهای مثبت شکل بگیرد و او راههای مثبت خواستنی بودن و تعلق داشتن را بیابد.این کار برای کودکانی که عزت نفس قوی دارند ساده تر است.
عزت نفس چیست؟
عزت نفس نوعی باور است به خواستنی بودن و تعلق داشتن و:
-پذیرفته شدن
-قوی و باکفایت بودن
-دوست داشتنی بودن
کودکان بر اساس عزت نفس میفهمند که خواستنی بوده و تعلق دارند.می توانند مشارکت کنند ودوست داشتنی هستند.این باور به آنها کمک میکند که موفقیت بیافرینند و بر مشکلات فایِق آیند و بگویند :" من قادرم و من میتوانم."
میتوانید عزت نفس فرزندتان را بپرورانید:
همین که والدین برای فرزندانشان احترام قايل باشند، به آنها کمک کرده اند تا خود آنها نیز به خودشان و سایرین احترام بگذارند.
نشان دهید که آنها را قبول دارید و برایشان احترام قایل هستید.برای این منظور راههای گوناگونی وجود دارد.یکی ار بهترین آنها اطمینان خاطر بخشیدن است.
اطمینان خاطر دادن یا بخشیدن یعنی چه؟
اطمینان خاطر دادن نوعی مهارت برای کمک کردن به کودکان است تا باعزت نفس رشد کنند.این روشی است که به کودکان نشان می دهد خواستنی هستند و تعلق دارند و:
-پذیرفته شده هستند
-باکفایت هستند
-دوست داشتنی هستند
به واژه های اطمینان بخشیدن و دلسرد کردن توجه کنید.جسارت و جرات بخش مهمی از عزت نفس است و معنی آن اشتیاق به کوشش و تلاش کردن است.
کودک برخوردار از اطمینان خاطر،عزت نفس نیرومندی دارد.چنین کودکی اطمینان برای همکاری کردن،موقعیت های جدید را آزمایش کردن و مسئول بودن را دارد.
کودک دلسرد دارای عزت نفس ناچیز است و تلاش نمی کند.او اطمینان خاطر لازم برای انتخاب راههای مثبت جهت تعلق داشتن را ندارد.
فرزندتان را بپذیرید و دوست بدارید:
هر کودکی خصوصیات ویژه ای دارد و مثل ما بزرگترها در بعضی کارها موفق می شود و در بعضی دیگر کارهایش تعریف چندانی ندارد.خلق و خوی کودکان هم نظیر آدم بزرگها فراز و نشیب دارد.روزهای خوب هست و روزهای بد.ما بزرگترها متوجه این فراز و نشیب ها می شویم وآنها را میپذیریم و فرزاندانمان را همانطور که هستند می پذیریم.
این رفتار ما باعث می شود که فرزندانمان ببینند ما ار آنها انتظار کامل بودن نداریم.میبینند که دوستشان داریم و برایشان ارزش قائل هستیم.
بعضی از والدین فکر میکنند که اشتباههای فرزندانشان را همیشه باید تذکر بدهند.آنها فکر میکنند که این کار به پیشرفت کودکان کمک می کند،در حالیکه میتواند دلسرد کننده هم باشد.
اگر دوستانتان مدام به شما بگوید "می دانم نقطه ضعف تو چیست،آن ضعف ها را به تو تذکر بدهند وبگوید تو فقط باید تغییر کنی! "چه حالی پیدا میکنید؟این همان حالی است که کودکان در این شرایط پیدا می کنند.ممکن است تمام کارهای فرزندتان باب میل شما نباشد،در چنین مواقعی کودکان واقعا نیازمند دوست داشتن و پذیرش شما هستند.آنها صرف نظر ازاینکه چگونه کاری را انجام داده اند،به این عشق و پذیرش نیاز دارند.
به کوششهای فرزندتان توجه کنید:
رشد و پیشرفت مستلزم سپری شدن زمان است.مردم یک باره به همه چیز نمی رسند.سعی کنید حداقل یکی از تلاشها یا پیشرفتهای فرزندتان را شناسایی کنید، سپس مترصد فرصتی باشید تا به فرزندتان بگویید به تلاش یا پیشرفت او توجه دارید.
از کودک تقدیر کنید:
کودکان نیاز به مشارکت دارند،می خواهند در خانواده مفید و ثمربخش باشند.این امر به آنها احساس تعلق و خواستنی بودن می دهد.هنگامی که از فرزندتان تقدیر کرده آن را بر زبان می آورید تعلق یاد شده را تقویت می کنید.
برای قدردانی راههایی وجود دارند:ببینید چه چیزهایی برای فرزندتان اهمیت دارد.خواسته کودک را نادیده گرفتن کار ساده ای است،به ویژه وقتی آن خواسته در نظر شما مهم نباشد.اما خواسته های گوناگون بخشی از ویژگی هایی است که هر انسان را بصورت موجود معینی در می آورد.اگر در پرس و جو درباره تکلیف درسی فرزند خودعجله نکنید،همین به تنهایی در فرزندتان احساس تقدیر شدن ایجاد خواهد کرد.حتی ممکن است یک خواسته جدید برای خودتان کشف کنید
هر کودکی نقاط قوت و کیفیات و استعدادهایی دارد که او را به صورت موجود ویژه ای در می آورد.می توانید این قبیل نقاط قوت را شناسایی کنید و آنها را بپرورانید.